“ကုသိုလ္ရေအာင္ ေနနည္း” ••••••••••••••••••••••••••••••••• ေလာကမွာ လူေတြ ေနၾကတဲ့အခါမွာ “ကုသိုလ္ရေအာင္ ေနနည္း၊ ဘယ္လိုေနမယ္” ဆုိေတာ့ ျပဳျပင္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္တာေလးေတြ ေဟာျပမယ္။ အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘယ္လုိေနမလဲ။ အက်ိဳးဆိုတာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႔ကို ဆိုလိုတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႔ဆိုတာ “အခ်က္ ၄-ခ်က္” လိုအပ္တယ္။ အခ်က္ ၄-ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္စြမ္းအားေတြကို ေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ (၁)။အခ်က္က “ငါ႔သႏၲာန္မွာ ဒီဘဝ ရလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုသိုလ္စိတ္ေတြ မ်ားမ်ားျဖစ္ေစရမယ္”။ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဘာျဖစ္လို႔ ကုသိုလ္စိတ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေစရမွာလဲဆိုရင္ ကုသိုလ္ဆိုတာ အဆိုးတရားေတြ ဖယ္ရွားၿပီး၊ အေကာင္းတရားေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့တရားမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ “ကုသလ-ကုသိုလ္” “ကု” - ဆိုတာ အဆိုးတရားေတြကို “သလ”-ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တဲ့စြမ္းအားရွိတဲ့ သဘာဝတရားမ်ိဳးကို ေခၚတယ္။ အဲဒီသဘာဝစြမ္းအားေတြဆိုတာ ဘာကို ေျပာသလဲဆိုရင္ “အေလာဘ၊အေဒါသ၊အေမာဟ” တို႔ကို ေခၚတယ္။ ●အေလာဘဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ပစၥည္းကို အမ်ားနဲ႔မွ်ေဝခံစားႏိုင္ဖို႔၊ ေလာကမွာ လူဆိုတာ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ပစၥည္းကို ဆုပ္ကိုင္မထားဘဲနဲ႔ မွ်ေဝခံစားသံုးစြဲႏိုင္ရမယ္။ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္တဲ့စိတ္မ်ိဳး အေလာဘစိတ္ကို ထားႏိုင္ရမယ္။ ●အေဒါသဆိုတာ အမ်ားရဲ႕အက်ိဳးကို လိုလားတဲ့ေမတၲာ ျဖစ္တယ္။ ●အေမာဟဆိုတာ ဘာကို လုပ္သင့္သလဲ၊မလုပ္သင့္ဘူးလဲ ဆိုတာကို သိတဲ့အသိပညာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အဲဒီသဘာဝတရားေတြဟာ အဆိုးတရားေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္တာမို႔ “ကုသိုလ္”လို႔ေခၚတယ္။ အဲဒီကုသိုလ္တရားေတြ ကိုယ့္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္တဲ့။ “ငါ့ သႏၲာန္ မွာ ျဖစ္ေစရမယ္ လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားလိုက္ပါ” တဲ့။ သဒၶါတရားေတြ ျဖစ္ေစရမယ္၊သီလတရားေတြ ျဖစ္ေစရမယ္၊ သမာဓိစြမ္းအားေတြ ျဖစ္ေစရမယ္၊အေကာင္းအဆိုး၊ အေၾကာင္း အက်ိဳးကို ခြဲျခားသိႏိုင္တဲ့အသိဉာဏ္၊ အသိပညာစြမ္းအားေတြ ငါ့သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေစရမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားလိုက္ရမယ္။ ဒါကို စာေပက “နိယမိတ”တဲ့။ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္။ အကုသိုလ္မျဖစ္ေစရဘူးဆို ၿပီးေတာ့ Determination လုပ္တာ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ပိုင္ႏိုင္စြာ ခ်မွတ္ထားရမယ္။ အဲဒီလို စိတ္ကို ေဆာက္တည္ထားလိုက္မယ္ ဆိုရင္ သတိထားတတ္လာၿပီးေတာ့ စိတ္ဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုပဲ ဦးတည္လာေတာ့တယ္။ (၂)။ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ “သမုဒါစာရ” အေလ့အက်င့္လိုအပ္တယ္။ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဆိုပါစို႔ - မနက္အိပ္ရာထရင္ မ်က္ႏွာသစ္မယ္၊ ဘုရားရွိခိုးမယ္ ဆိုတဲ့အေလ့အက်င့္ လုပ္ထားရမယ္။ ဘုရားရွိခိုး လို႔ၿပီးမွ မနက္စာ စားမယ္၊ ဘုရားမရွိခိုးဘဲနဲ႔ နံနက္စာ မစားဘူးလို႔ ဒီလိုအေလ့အက်င့္တစ္ခု ထားရမယ္။ ေနာက္ ေမတၲာပို႔မယ္ေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕အိမ္သူအိမ္သားေတြကေနစၿပီးေတာ့ သတၱဝါေတြ က်န္းမာၾကပါေစဆိုၿပီး ေမတၱာပို႔မယ္ေပါ့ေနာ္။ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေအာင္အေလ့အက်င့္ဆိုတာ လုပ္ေပးရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလ့က်င့္တယ္ဆိုတာလုပ္ၾကရတာပဲ။ Physical Exercise ဆိုရင္ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့သူေတြဟာ မွန္မွန္လမ္းေလွ်ာက္ ၾကရတာပါပဲ၊ ဒါေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာပါပဲ။ ဒီလိုေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သလိုပဲ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ကုသိုလ္ေတြ ရဖို႔အတြက္ ေလ့က်င့္ၾကရမွာပဲ။ မနက္အခ်ိန္မွာ ငါဘာလုပ္ရမလဲ၊ ေန႔လယ္အခါမွာ ငါဘာလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အားေလ်ာ္စြာ ကုသိုလ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ၾကရမွာပဲ။ အိမ္ရွင္မေတြဆိုရင္ ဥပမာ - ထမင္းခ်က္ရင္းနဲ႔လည္း ကုသိုလ္စိတ္ေတြျဖစ္ေအာင္ က်င့္ထားရမယ္။ “ငါခ်က္ထားတဲ့ထမင္းဟင္းေတြ စားရင္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကပါေစ၊ အားလံုးခ်မ္းသာသုခေတြ ျပည့္ဝၾကပါေစ” ဆိုၿပီးေတာ့ ေမတၲာထားၾကရမယ္။ အမ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ “စိတ္ေစတနာ” ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေမတၲာလို႔ ေခၚတယ္။ “ေမတၲာ” နဲ႔ “တဏွာ” က မတူဘူးေနာ္။ အရပ္ထဲမွာေတာ့ ေမတၲာ နဲ႔ တဏွာကို ေရာေထြးၿပီးေတာ့ သံုးတတ္ၾကတယ္။ ေမတၲာဆိုတာ “မိတ္ေဆြရဲ႕စိတ္ဓာတ္”ကို ေခၚတယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔ ေမတၲာဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ “မိတၱ” ကေန လာတာျဖစ္တယ္။ “မိတၱႆ ဧသာ ေမတၲာ” “မိတၱႆ” ဆိုတဲ့ “မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း၏”၊ “ဧသာ=သေဘာတရားသည္” ၊ “ေမတၲာ=ေမတၲာျဖစ္သည္”။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေပၚထားတဲ့စိတ္မ်ဳိး၊ သတၲဝါတိုင္းရဲ႕အေပၚမွာ ထားႏိုင္ရမယ္။ အားလံုးအေပၚမွာ ေမတၲာထားႏိုင္ရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ေမတၲာဆိုတာ ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ အမုန္းတရားေတြကို ဖယ္ရွားၿပီးေတာ့ အက်ိဳးလိုလားတဲ့ စိတ္မ်ိဳးကို ေခၚတာျဖစ္တယ္။ ေမတၲာပြားမယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္အခ်ိန္မွာမဆို ပြားလို႔ရတယ္။ဆိုပါစို႔ - ေမတၱာစိတ္ဆိုတာ “မေနာကံ”ေပါ့။ ❦တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကာယကံနဲ႔ ျပဳရတဲ့ေမတၲာမ်ိဳးရွိသလို၊ ဝစီကံနဲ႔ ေျပာရတဲ့ ေမတၲာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ ႏႈတ္ကေန ေျပာရမယ့္ေမတၲာမ်ိဳးကို ေခၚတယ္။ ❦မေနာကံ ေမတၲာဆို တာ စိတ္ထဲကေန “သတၱဝါေတြ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ” ဆိုၿပီး ပြားမ်ားတာ ျဖစ္တယ္။ ❦ေကာင္း တဲ့အၾကံဉာဏ္ေပးတာလည္း ဝစီကံေမတၲာျဖစ္တယ္။ ❦လမ္းသြားရင္း ဆူးေတြေတြ႔လို႔ ဖယ္ရွားေပးမယ္ဆိုရင္ ကာယကံေမတၱာေပါ့။ အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ အိမ္သူအိမ္သားေတြ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ကူညီေဆာင္ရြက္မယ္။ ဒါလည္းပဲ ကာယံေမတၲာထားတာပဲေလ။ အဲဒီလို ကာယကံေမတၲာ၊ဝစီကံေမတၲာ၊ မေနာကံေမတၲာနဲ႔ေနထိုင္တဲ့အတြက္ အကုသိုလ္မျဖစ္ဘဲ၊ “ကုသိုလ္နဲ႔ ေနတယ္”လို႔ေခၚတယ္ေနာ္။ “အက်ိဳးရွိတဲ့ ေနနည္းပါ” လို႔ ဒီလိုေျပာတယ္။ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ရင္းနဲ႔ ကုသိုလ္ရေနတယ္လို႔ ေခၚတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဓာတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားၿပီးေတာ့ ေနမယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္နဲ႔ေနတာပါပဲ။ အခ်ိန္အခါ ေရြးစရာမလိုပါဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ရဲ႕စိတ္ကို ညစ္မေနေစေအာင္ ထားတတ္ရမယ္။ ဒါမွ ငါ့ရဲ႕သႏၲာန္မွာ ကုသိုလ္ေတြပဲ မ်ားမ်ားျဖစ္ေစရမယ္။ျမင္ျမင္သမွ်အေပၚမွာ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ပဲ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေျပာဆို ဆက္ဆံရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားလိုက္ပါတဲ့။ (၃)။“ပရိဏိဏာမန”- အၿမဲတမ္း ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကေလးကို ေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုပဲ ညႊတ္ေနေအာင္ ထားေပးရမယ္။ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဆိုပါစို႔ - တစ္ေယာက္တည္း ေအးေဆးစြာ ေနမိရင္ ဘာကိုေတြးမိလဲဆိုတာ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္။ ကိုယ့္စိတ္ကေလးဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ညႊတ္ေနရမယ္။ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ညႊတ္ေနမိလို႔ရွိရင္ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သတိထားၿပီး ညႊတ္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို အၿမဲတမ္း ဦးလွည့္ေပးရမယ္။ ေမတၲာပြားဖို႔အတြက္ ဦးလွည့္ေပးရမယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာလိုလားသူျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဦးလွည့္ေပးရမယ္။ ကုသိုလ္တရားရဖို႔ ဦးလွည့္ေပးရမယ္။ ဒါ ေလ့က်င့္ေပးရင္ ရႏိုင္တယ္။ (၄)။“အာဘုဇိတိတ” - ႏွလံုးသြင္းတရား ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္မႈက အလြန္အေရးႀကီးတယ္။ ဒါကို ျမတ္စြာဘုရားက “ေယာနိေသာမနသိကာရ”လို႔ေျပာတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားတာ၊ အသိဉာဏ္နဲ႔စဥ္းစားတာ။ ႏွလံုးသြင္းမႈ မွန္ကန္တာ၊ လိမၼာပါးနပ္စြာ စဥ္းစားတာ။ ဒါကို “ေယာနိေသာမနသိကာ” လို႔ေခၚတယ္။ ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ေယာနိေသာမနသိကာရ မထားတတ္လို႔ ရွိရင္ ကုသိုလ္လုပ္ေနတာေတာင္မွ ကုသိုလ္မရဘဲ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေပမွာ “ေယေကစိ ကုသလာဓမၼာ သေဗၺ ေတ ေယာနိေသာမနသိကာရ မူလကာ”တဲ့။ “ကုသိုလ္မွန္သမွ်တို႔သည္ ေယာနိေသာ မနသိကာရေပၚမွာ အေျခခံသည္”လို႔ ဒီလို ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားတယ္။ ဆိုပါစို႔ - မိမိသႏၲာန္မွာ ေဒါသထြက္ေနတဲ့အခါမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းစကား ေျပာမိတယ္။ အဲဒီအခါ မိမိရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ေတြးၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းစကားကို မိမိကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ မႏွစ္သက္ဘူး။ သူ႔ေျပာရင္ သူလည္း ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျပာၿပီးေတာ့ ေဖ်ာင္းဖ်မယ္-ဒီလို ေတြးရမယ္။ အဲဒီလို ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာလိုက္တဲ့စကားဟာ တစ္ဘက္သားကို ႏူးညံ့မသြားေစဘူး။ၾကမ္းတမ္းသြားေစတယ္။ ေျပာတဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္း ၾကမ္းတမ္းသြားမယ္။ နားေထာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္းပဲ ၾကမ္းတမ္းသြားမယ္။ အဲဒီ ၂-ခုကို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္လိုက္မယ္ဆိုရင္ “ေယာနိေသာမနသိကာရ” နဲ႔ စဥ္းစားလိုက္ရင္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေျပာတာကို ငါ မႀကိဳက္သလို သူလည္းပဲ ႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ငါၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားေတြကို မေျပာဘူး။ ႏူးညံ့တဲ့စကားေတြကို ေျပာမယ္။ အက်ိဳးရွိေအာင္ ေျပာမယ္လို႔ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္လိုက္ရင္ ဒါကို “ေယာနိေသာမနသိကာရ” လို႔ေခၚတယ္။ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ဘက္ကေနၾကည့္ရင္ ေဒါသထြက္စရာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ဘက္ကၾကည့္ရင္ ေက်းဇူးတင္စရာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲေတာ့ ေဒါသျဖစ္မယ့္ဘက္က မစဥ္းစားဘဲနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စရာဘက္ကေန စဥ္းစားရမယ္။ အဲဒီလို စဥ္းစားရင္ ဘာျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ အမုန္းတရားေတြ ကင္းစင္သြားမယ္။ ရင္ထဲႏွလံုးထဲမွာ အမုန္းကင္းေနရင္ စိတ္ထဲႏွလံုးထဲမွာ ၿငိမ္းေအးေနမယ္ေပါ့။ ဒါ လက္ေတြ႔ရတဲ့အက်ိဳးတစ္ခုေနာ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာေျပာထားတဲ့တရားဓမၼေတြဟာ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးရတဲ့ေနနည္းေတြ ျဖစ္တယ္။ Way of life ေပါ့။ ဘဝတစ္ခုဟာ ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းေနရမယ္ဆိုတာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာတာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကုသိုလ္တစ္ခုခု ျဖစ္ဖို႔ရာ ေဟာဒီအခ်က္ (၄)-ခ်က္နဲ႔ျပည့္စံုရမယ္တဲ့. . . ။ (၁)။မိမိစိတ္ကို အၿမဲတမ္းကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေစရမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားလိုက္ပါ။ (၂)။စိတ္ကို ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို အၿမဲတမ္း ဦးညႊတ္ေစရမယ္။ (၃)။ကုသိုလ္စိတ္ကို အၿမဲတမ္းေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ (၄)။အဲဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ ေယာနိေသာမနသိကာရ ထားႏိုင္ရမယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ျပည့္စံုရင္ စိတ္ဟာ အၿမဲတမ္း ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနမယ္။ကုသိုလ္ေတြ မ်ားလာျခင္းအားျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရလာမယ္။ ဒီဘဝမွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရရွိမယ္။ ေနာင္ဘဝမွာလည္း ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးကို ခံစားရမယ္။ ၂ဘက္စလံုး ေကာင္းမြန္တဲ့တရားျဖစ္လို႔ ဒီလိုကုသိုလ္မ်ိဳး မ်ားမ်ားရေအာင္ က်င့္ယူရမယ္။ အလုပ္တစ္ခု လုပ္တဲ့ေနရာမွာ “ငါခ်ည္းပဲ လုပ္ေနရတယ္၊သူကေတာ့ ဘာမွမလုပ္ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီစိတ္မ်ိဳး ထားလိုက္ရင္ပဲ “အကုသိုလ္”ျဖစ္သြားၿပီေနာ္။ “ဪ ငါလုပ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ သူတို႔ေလးေတြ အဆင္ေျပေျပ ျဖစ္သြားရၿပီ” ဆိုၿပီး ႏွလံုးသြင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္စိတ္ကေလးရယ္၊ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြရယ္ ရလာမွာပါ။ လွဴတဲ့တန္းတဲ့အခါမွာလည္း အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ဪ လွဴရတန္းရတဲ့အတြက္ ငါ့မွာ ကုသိုလ္ေတြ အမ်ားႀကီးရလာပါလား”ဆိုၿပီးေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္စြာ ထားႏိုင္ရမယ္တဲ့။ စိတ္ထဲက ႏွလံုးမသြင္းတတ္ရင္ အကုသိုလ္အျပစ္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ စိတ္ကို ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းစြာ ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ေလာဘနည္းေအာင္ ထားရမယ္။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရမယ္။ “ကုသိုလ္” နဲ႔ တြဲလာတဲ့စိတ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မညစ္ႏြမ္းေစဘူး။ “ေလာဘ” နဲ႔ တြဲတဲ့၊ေဒါသနဲ႔တြဲလာတဲ့စိတ္ဟာ ညစ္ညဴးေနတတ္တယ္။ ဘယ္သူ တရားပ်က္ပ်က္၊ကိုယ္မပ်က္ေစနဲ႔တဲ့။ -【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of Young Buddhist's Association】 -【ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ】 Posted by► www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm